Available in: 
English / 
Dutch / 
German
English version
Why we care about stewardship
Over the centuries, nation states all over the world have developed or acquired control of assets of all kinds. The overarching logic behind their development and acquisition is generally to enable the provision of public services. In recent decades this model has become overstretched: states have found themselves struggling to find the resources to keep those assets manned so that provision of such services could continue, and had to retreat from many non-core services. Consequently, many such assets lie unused; some are beginning to deteriorate. They are extremely varied in nature; many are buildings, gardens, parks. Others are utilities (networks) or even digital assets (data).
In an effort to correct for this situation, some public assets have been turned over to the private sector. This move has had mixed results: many privatization programmes have suffered from unintended consequences – exhibit A being the creation of a powerful oligarch caste in Russia in a very short time. The general consensus seems to be that it might be interesting to explore new avenues.
Communities have been singled out as candidates for taking care of some public assets, in particular those that can be used to provide services to the community itself. In at least one European country, the UK, community owned/managed assets have become an important policy issue. For example, plans are emerging that could result in up to 500 public libraries being turned over to local communities, together with seed funding, allowing each local community to find a sustainable operation model for its library or see it die. Locality, alone, has received over 6,500 enquiries from communities that are keen to acquire, develop and/or manage land and buildings over the past 5 years.
The Edgeryders community has accumulated significant experience in this area. Many of us have been experimenting with ways to communally manage diverse assets including: spaces like the unMonastery, digital mesh networks, geographic databases or software projects as public or common goods, oriented towards the community’s well being. There is now evidence available to indicate that communities can indeed provide stewardship, re-using assets, exapting them for new uses, and preserving their functionality and beauty over time. However, issues of fairness arise around any reallocation of right-to-access that are not completely solved, and this makes policy making in this area potentially controversial.
We hereby convene an international gathering on the theme of transformational community stewardship. We believe the ability to come together to take care of assets in an unstable context is a key skill for surviving and thriving in the future. The gathering is meant as a locus to exchange information and practical knowledge on how we can put the stock of underutilized public assets to a better use. We are already in deep conversation with many people and groups working on this matter – from key policy advisors in the UK, to cooperative consultancies in Spain, to hackers and squatters in Poland and intentional communities in Ireland and Greece.
This post was written collaboratively by: Nadia El-Imam, Alberto Cottica and Arthur Doohan, Edgeryders; Ben Vickers, the unMonastery; Anne-Marie Naylor, Common Futures; Vinay Gupta, UCL Institute for Security and Resilience Studies.
Waarom Stewardship?
Door de eeuwen heen hebben landen over de hele wereld allerlei soorten bezit ontwikkeld en verworven. De overkoepelende logica achter deze ontwikkelingen heeft, over het algemeen, te maken met het verlenen van openbare diensten. In de afgelopen decennia is er een overbelasting op dit systeem gekomen: landen hebben moeite om de middelen te vinden om deze te kunnen blijven leveren, en hebben zich moeten terugtrekken uit vele nevendiensten. Een bijgevolg is dat veel van dergelijke activa ongebruikt blijven; sommige beginnen zelfs te verslechteren. Je kan denken aan het onderhoud van gebouwen, tuinen, parken. Of netwerken en zelfs digitale assets (data).
In een poging om dit te corrigeren zijn sommige publieke goederen overgedragen aan de private sector. Deze beweging heeft gemengde resultaten: veel privatiseringsprogramma’s hebben last van onbedoelde gevolgen - een goed voorbeeld zijn de oligarchen in Rusland. De algemene consensus lijkt te zijn dat het verkennen van nieuwe wegen wellicht een interessante optie is.
Gemeenschappen zelf zijn de uitverkorenen om een aantal van deze openbare activa te ondersteunen en ontwikkelen. Met name diensten die kunnen worden gebruikt door de gemeenschap zelf. Een voorbeeld is Groot Brittannië, waar gemeenschap in eigendom / beheerde activa een belangrijk punt is in beleidsplannen. Een project waar momenteel aan gewerkt wordt is het overdragen van ongeveer 500 lokale bibliotheken aan lokale gemeenschappen. Do lokale gemeenschappen moeten dan zelf voor een duurzaam model zorgen om de bibliotheek in leven te houden. In de laatste vijf jaar heeft Locality al meer dan 6.500 aanvragen van gemeenschappen gehad die graag gebouwen en terreinen willen verwerven en ontwikkelen.
De Edgeryders gemeenschap heeft veel ervaring in dit gebied. Velen van ons hebben geëxperimenteerd met manieren om diverse activa communaal te beheren: projecten, zoals de unMonastery, digitale mesh netwerken, geografische databases of software projecten als openbare of gemeenschappelijke goederen, gericht op het gemeenschappelijke welzijn. Er is nu bewijs dat deze gemeenschappen inderdaad goed overweg kunnen met het concept rentmeesterschap (stewardship): hergebruik van activa, het opnieuw uitvinden van andere toepassingen, en het behoud van de functionaliteit en schoonheid. Echter, er is een discussie gaande over de de rechtvaardigheid over de herverdeling van right-to-access die niet volledig zijn opgelost, en dit maakt de beleidsvorming op dit gebied controversieel.
Wij hebben daarom besloten om internationale conferentie te organiseren rond het thema transformational community stewardship. Wij geloven dat als we samen te komen en zorgen voor de activa in een onstabiele context, dit de manier is om te overleven in de toekomst. De conferentie is bedoeld om informatie en praktische kennis te wisselen over hoe we onderbenutte publieke goederen kunnen gebruiken als gemeenschap. We hebben al met vele mensen en groepen gewerkt rond dit issue - van de belangrijkste beleidsadviseurs in het Verenigd Koninkrijk, tot coöperatieve adviesbureaus in Spanje, tot hackers en krakers in Polen en leefgemeenschappen in Ierland en Griekenland.
German version
Gemeinschaftliche Verwaltung: ein dritter Weg
Über Jahrhunderte hinweg haben Nationalstaaten in ganz Europa sich die Kontrolle über verschiedenste Vermögenswerte angeeignet oder etabliert. Die allumfassende Logik hinter dieser Entwicklung und Akquise sollte die Bereitstellung von öffentlichen Dienstleistungen sein.
Jedoch hat dieses Modell in den letzten Jahrzehnten ausgedient: für die Staaten ist es schwierig geworden, die notwendigen Ressourcen zu finden, um das Vermögen weiterhin zu verwalten und damit die Bereitstellung von Serviceleistungen zu gewährleisten. Dadurch mussten sie viele öffentliche Dienstleistungen einstellen. In der Konsequenz gibt es einiges an Kapital, das nicht genutzt wird oder beginnt an Wert zu verlieren.
Um dieser Situation etwas entgegenzusetzen, wurden einige öffentliche Güter dem privaten Sektor übergeben. Dieser Schritt hatte gemischte Resultate: während daraus tatsächlich einige finzanzielle Vorteile für die Staaten entstanden, zumindest kurzfristig, haben viele Privatisierungsprogramme ungewollte Konsequenzen hervorgerufen. Generell scheint es Konsens zu sein, dass es interessant wäre neue Wege zu beschreiten.
Als neue Kandidaten wurden Gemeinschaften erwählt, um sich um einige öffentliche Güter zu kümmern, speziell diese, die genutzt werden können, um Dienstleistungen für die Gemeinschaft selbst bereitzustellen. Mittlerweile stehen stehen Grundlagen zur Verfügung, die belegen, dass Gemeinschaften in der Tat eine verantwortungsvolle Verwaltung gewährleisten können. Die Edgeryders Gemeinschaft konnte in diesem Bereich selbst signifikante Erfahrungen sammeln.
Wir sind davon überzeugt, es eine der wichtigsten Fähigkeiten sein wird, zusammenzukommen und unsere Lebensgrundlagen gemeinsam zu verwalten, um in Zeiten einer ungewissen Zukunft zu überleben und zu gedeihen.
