Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zmiany klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zmaga się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.
Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?
Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?
Mam 32 lata, umowę o pracę, kredyt hipoteczny, męża i plany na przyszłość. Pracuję w niewielkiej firmie, która zajmuje się organizacją eventów targowych. Dużo podróżuję. I służbowo i prywatnie. Podróżując, mogę złapać dystans i spojrzeć z boku. Pobyt w Bangkoku pokazał mi, jak wiele my Polacy mamy do nadrobienia z lekcji o tolerancji dla osób LGBT. Moja przyjaciółka z Londynu powiedziała mi, że do CV w Londynie nie wstawia się ani zdjęcia, ani wieku, ani (broń Boże) stanu cywilnego, podczas gdy żaliłam jej się, że moja szefowa notorycznie pyta mnie, kiedy planuję zajść w ciążę. Moi znajomi z Włoch (wychowawcy w ośrodku dla osób niepełnosprawnych umysłowo) uświadomili jak bardzo sfera opieki nad niepełnosprawnymi jest zaniedbana. Odbyłam takich lekcji wiele. Złości mnie niska frekwencja w Polsce. Oburza ksenofobia. Rozwściecza brak tolerancji. Czuję się bezsilna, widząc czym stały się media publiczne i zła na siebie, znosząc w pracy zachowania szefa, których w Zachodniej Europie nikt nie bałby się nazwać mobbingiem. Ale mieszkam tu i chce tu mieszkać, bo widzę światełko w tunelu. Widzę siłę i wytrwałość pary moich dwóch koleżanek, które wciąż chcą zostać mamami. Widzę rekordowe zbiórki WOŚP i pół miliona szczęśliwych ludzi na Woodstocku. Widzę drobne pęknięcia w skostniałej strukturze Kościoła po filmie braci Sekielskich. Widzę żywe zainteresowanie moich znajomych rozwiązaniami ekologicznymi, które wdrażamy razem z mężem. Widzę moich przyjaciół którzy mówią w wielu językach, mają otwarte głowy i serca. To oni inspirują mnie, by tu być, żyć i starać się zmieniać mój mały świat na lepsze.
Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?
Interesuje mnie spotkanie z Janem Śpiewakiem, który mógłby przybliżyć mi nieco ideę “myśl globalnie działaj lokalnie” oraz spotkanie z Kają z Ciałopozytywu, która w świecie Photoshopowych okładek pokazuje inną stronę piękna ludzkiego ciała.
Imię lub nickname: Pensylwunia12345