MOJE CESTA Moje cesta
Po tom čím jsem si prošla, už vím, jak je důležité být psychicky v pohodě. Pomohlo mi to udat mému životu nový směr a otevřelo mi to oči. Uvědomila jsem si, jak je to pro mě vlastně důležité starat se o to, co si svému tělu a sobě dopřeji. Eliminovala jsem veškeré chemické přípravky, už jen přírodní kosmetika, čistící prostředky. Začala jsem cestovat, cvičit jógu, žít bez zbytečností a hlavně pro zážitky. Snažím se neplýtvat a být zero waste. Může to někomu připadat jako klišé, nechci nikoho přesvědčovat. Žij a nech žít!
(NE)DOSTUPNÉ BYDLENÍ ANEB (NE)SPOKOJENÝ ŽIVOT MLADÉHO PRAŽÁKA (Ne)dostupné bydlení aneb (ne)spokojený život mladého Pražáka
Takže ten pověstný „MamaHotel“ je vlastně důsledek problému (ne)dostupného bydlení a né že bychom se rádi nechali rozmazlovat a obsluhovat, ale spíš není moc jiných možností. Ekonomicky to prostě není udržitelný. Jó, ještě před sto lety by stačilo postavit rodičům vejminek a bylo by vystaráno, ale dnes abys stavil vejminek sobě… Vzpomínám, jak sem nedávno viděl statistiku, kdy mladí lidé „opouštěj hnízdo“. Zatímco ve Skandinávii je to lehce po dvaceti, my to máme asi o deset let pozdějc. A jestli to takhle půjde dál, brzo každej druhej u rodičů zestárne. Já sem jen rád, že můžu konečně ve svých čtyřiatřiceti vypadnout od našich a žít aspoň v tom spolubydlení, než se najde něco lepšího.
HIPHOP A JEHO VLIV NA PSYCHICKÉ ZDRAVÍ MLADÝCH Hiphop a jeho kulturní vliv na psychické zdraví mladých
Stejně tak nemám v úmyslu se stavět do pozice hodnotící nastupující generaci a odbýt jí tvrzením, že my jsme byli jiní. Jako teenageři jsme taky chtěli být cool a podobat se svým vzorům. Vnímám však určitý posun v kolika letech jsou mladí lidé v Česku ochotni si díky těmto kulturním vlivům potetovat obličej, nebo experimentovat s (zne)užíváním léků nebo tvrdých drog.
“Moje pokolenie jeszcze nie dostało sygnału, że świat leży u naszych stóp i możemy robić wszystko i wszędzie (to otrzymali Millenialsi), ale już nam szepnięto, że można sięgnąć po więcej. Jeśli tylko jesteś wystarczająco dobry. Lub masz szczęście lub znajomości.”
Zastanawiam się tylko czasami jak sobie radzą osoby, które nie mają tyle szczęścia co ja. I zaczynam wtedy rozumieć, że część z nas potrzebuje jeździć starymi dilami, zatrudniać na czarno opiekunki z Ukrainy, pracować na dwa etaty na umowach śmieciowych i leczyć się lekami z reklamy. I rozumiem dlaczego wolimy dostać tu i teraz 500+ lub 13 emeryturę za cenę przymykania oczu na szwindle władzy i szczucie na innych: obcych, nieheteroseksualnych, lewych. Nawet ja mam poczucie życia w ciągłej niepewności i braku zaufania: czy lekarz umie leczyć i czy mu się zachce, czy pociąg przyjedzie na czas, czy mnie ktoś na ulicy nie zwyzywa, czy nauczyciel w szkole swoimi nieświadomymi komentarzami i działaniami traumatyzuje moje dziecko itd., itd. I zaczynam rozumieć, że część z nas ma wywalone na wybory, podatki, jakość edukacji, służby zdrowia, opieki i transportu. Wiemy, że możemy liczyć tylko na siebie. Na państwo, samorząd, polityków nie ma co liczyć i nie ma sensu inwestować czasu i energii.
Nie zamierzam się tutaj skupiać na analizie czy krytyce działań środowisk LGBT (jak się jednak pewnie domyślacie – ocenianych w większości krytycznie przeze mnie). Chciałem natomiast podzielić się konstatacją, że kontrowersyjne, obrazoburcze lub po prostu nieprzyzwoite działania aktywistów LGBT nie wzburzają tylko tych kogo bezpośrednio dotyczą, ale stanowią również jeden z istotnych czynników w kształtowaniu obrazu Europy w przestrzeni poradzieckiej. Świadomie lub nie, ale środowiska LGBT są wykorzystywane w rosyjskiej propagandzie.
SB
" Broj akademskih građana je dostigao zavidan nivo, a broj doktora nauka se u poslednjih 10 godina povećao za 880%! Fascinantno, zar ne? Postali smo zemlja magistara i doktora koji svoje znanje u najvećem broju slučajeva duguju internetu i „copy/paste“ komandi na računaru."
" Da imas magični štapić šta bi ubacio svakom građaninu Srbije u glavu? Čavić: Ubacio bih im sposobnost da rasuđuju svojim mozgom i da traže uvek više izvora informacija pa da sami zaključe. I onemogućio bih im da veruju bilo kom političaru!"
“Bila je prodavačica u radnji lokalnog tekstilnog giganta, otišla u starosnu penziju koja je umanjena zbog nedovoljno radnog staža i iznosi 18.000 dinara. Nema stan i nema za stan. Nema za dom. Nema za lekove, nema za hranu, nema nikoga da je pomogne. Nema ni socijalnu pomoć, jer ima penziju, nema političare koji bi se sa njom slikali, jer ta slika nije lepa. I ta slika nikoga ne zanima. Hoću li i ja završiti tako?”
It’s for internal use so it doesn’t matter what exact wording is. Point is to select the one the team thinks are the most generative/interesting discussions on topics that will be covered in the events.
The selection is soooo hard because there are sooo many good stories there! I really want to show Pepe, because he is rocking the community at the moment. Amazing person, conservative to the bone, but really engaging with a whole range of conversations. Love him. His quote is problematic, but I want to give it a try.
The second one is a fun, witty, multidimensional piece that touches upon a wide range of problems. Well written, open-ended, smart.
These are the groups @TamaraVuk researched, but one thing she is saying is that the timelines in Serbia are such that it’s better to write to them about 10 days before the event, so she’s been holding up. Her and Jasen were amused at my reaction, because this goes against how i would have done it (much earlier!).
But anyway, meanwhile she got in touch with everyone interested or who was pinged on facebook - the problem is that fb banned her as soon as she kept adding people as friends etc. Another thing to learn.
I think it would be useful to invest a little bit in promoting it - no idea who can do it, but the lineup is ready and it’s really quite impressive. We have the creme de la creme of the Polish activist scene coming over, and two very good movie screenings. How do we proceed with this? @noemi@nadia
Of course, we can share it from the ER page. but in light of the previous backlash we have had posting ads from the ER accounts I would advise that the safest option is for you to post daily on the event page + You/ Aska contact all the (fb) groups you researched and other media which would be favourable to an event like this + Aska shares it from her personal page + you ask the community to share the event with their networks (you can send group messages through the platform).
This is network engagement. If done right and consistently, I trust it should be and we should see the numbers rising. It’s been our approach in Brussels as well for each workshop - Isabelle is doing is intensively researching and contacting people on fb groups and also mailinglists.
If this is not enough, have you considered allocatin part of the event budget for advertising from your own accounts?
We have a big problem, people are super interested in the event but they cant use the platform. I explained it step by step in a post and on facebook in a dedicated post, along the regular description in the event text, and I still receive feedback they cant manage posting a story…
Like, stories you might like… or something in this vein.